Piramidy, faraonowie, mumie, starożytne zabytki Egiptu jak magnes przyciągają tysiące turystów. Jednak coraz więcej osób przyjeżdża tu dla innych skarbów, których nie stworzyła ludzka ręka, lecz będących dziełem Natury- dla przepięknych raf koralowych Morza Czerwonego. Uchodzą one za jedne z najpiękniejszych na świecie, ustępując jedynie australijskiej Wielkiej Rafie Koralowej.
[flagallery gid=2 name=Gallery]
Morze Czerwone ma długość 2350 km i łączy Morze Śródziemne z Oceanem Indyjskim.
Do Egiptu należy ponad 800 km wybrzeża Morza Czerwonego, od granicy z Izraelem na północy do granicy z Sudanem na południu. Rafy koralowe zaczynają się już w dość płytkiej wodzie, sięgającej przeciętnej dorosłej osobie do ramion. Większość hoteli położonych bezpośrednio nad morzem ma swoją prywatną plażę z dostępem do mniejszej lub większej rafy. Istnieje także wiele miejsc nurkowych, dostępnych bezpośrednio z plaży, oferujących bogate skupiska koralowców, a co za tym idzie, niesamowite wrażenia z podglądania podwodnego świata.
[flagallery gid=3 name=Gallery]
Do raf położonych dalej od brzegu można bez problemu dostać się łodziami motorowymi. Wypływamy wtedy przeważnie na cały dzień, zatrzymując się na kilku rafach. Mają one tę przewagę nad rafami przy brzegu, że nie są zniszczone i skupiają o wiele bogatsze formy życia podwodnego.
Morze i jego mieszkańcy nie są wrogo nastawieni do człowieka. Należy jednak pamiętać, że w wodach Morza Czerwonego mieszka wiele zwierząt, które mogą stanowić zagrożenie dla człowieka. Zwierzęta niebezpieczne kojarzą się przede wszystkim z drapieżnymi rekinami, murenami czy barakudami, ale to błędne myślenie. Zawsze i bezwzględnie należy przestrzegać zasady- „oglądać, nie dotykać”, gdyż to właśnie dotknięcie czy nadepnięcie zwierzęcia wyposażonego w kolce jadowe może spowodować poważne kłopoty ze zdrowiem, a nawet doprowadzić do śmierci.
[flagallery gid=4 name=Gallery]
Prawo Egiptu chroni swoją naturę, dlatego wprowadzono bezwzględny zakaz wywożenia z kraju najmniejszych fragmentów raf koralowych oraz muszli. Ujawnienie próby przemytu grozi wysokimi karami finansowymi.
[flagallery gid=5 name=Gallery]
Snorkeling, zwany też nurkowaniem w sprzęcie ABC to najprostsza forma obserwacji podwodnego świata. Nie wymaga drogiego i rozbudowanego sprzętu, wystarczy maska, fajka i płetwy. Pływając po powierzchni wody z zanurzoną twarzą, mając wrażenie unoszenia się w powietrzu, można podziwiać świat, który już na niewielkiej głębokości jest bardzo urozmaicony i kolorowy.
[flagallery gid=6 name=Gallery]
Jeżeli komuś nie wystarczy już snorkeling w płytkich wodach przybrzeżnych i zapragnie zobaczyć prawdziwy, głęboki świat Morza Czerwonego, doskonałą ofertą jest tzw. intro diving, czyli nurkowanie głębinowe z instruktorem. Nurkować może praktycznie każdy, kto skończył 8 lat. Jedyne przeciwwskazania to ciąża, choroba nadciśnieniowa i przebyta operacja uszu. Nie musimy posiadać drogiego sprzętu do nurkowania, ponieważ zostanie on nam wypożyczony. Nie musimy nawet umieć pływać…. Przy hotelach działają liczne ośrodki nurkowe. Dokonując wyboru nie zawsze warto decydować się na te najtańsze, lepiej zapłacić więcej, mając pewność że zajmie się nami wykwalifikowany instruktor, a sprzęt, jaki nam pożyczą, jest wysokiej klasy i odpowiednio konserwowany. W końcu chodzi o nasze bezpieczeństwo.
Każdy schodzi do wody, lub właściwie do niej wskakuje, na pół godziny i na głębokość ok. 6-8 metrów, będąc stale pod opieką profesjonalnego instruktora, który trzyma nas za rękę, pokazując pod wodą najciekawsze zakątki rafy i piękne, kolorowe ryby.
[flagallery gid=7 name=Gallery]
Garbik pasiasty to jedna z najliczniej występujących rybek na płytkich wodach przybrzeżnych. Podpływa bardzo blisko do człowieka, gromadnie towarzyszy podczas nurkowania.

Pływając w sprzęcie ABC na niedużych głębokościach, bardzo łatwo można spotkać ryby z rodziny pokolcowatych, zwane też rybami-chirurgami. Posiadają one bardzo ostre wyrostki kostne u nasady płetwy ogonowej. W momencie ochrony przed drapieżnikami pokolce mogą dotkliwie poranić napastnika.

Mały sumik koralowy to rybka występująca w dużych skupiskach. Choć wydaje się niegroźna, może dotkliwie pokaleczyć haczykowatymi kolcami wyposażonymi w trujący jad.

Amfipriony, bardziej znane jako błazenki, z rodziny garbikowatych, żyją wyłącznie w symbiozie z dużymi ukwiałami tropikalnymi. Osobniki widoczne na zdjęciach były wyjątkowo agresywne i nie pozwalały zbliżyć się do swojego ukwiału.

Przydacznie to bardzo charakterystyczne małże, posiadające muszlę o pofalowanym brzegu. Zwieracz muszli jest bardzo umięśniony i na tyle mocny, że nawet najsilniejsze ręce jej nie otworzą. Angielska nazwa przydaczni to „Killer Clams”, ponieważ były one przyczyną śmierci poławiaczy pereł, którzy przez nieuwagę nadepnęli na otwartą przydacznię.

Ryby z rodziny rogatnicowatych mogą być niebezpieczne dla nurków. W normalnych warunkach te zupełnie nieszkodliwe ryby stają się prawdziwymi bestiami po złożeniu ikry. Bojowe samce są bezwzględne i pogryzą każdego intruza, który zagrozi ich potomstwu. Jeżeli nie oddalimy się po kilku pozorowanych atakach, narazimy się na bolesne ugryzienie, gdyż mocne zęby tej ryby są w stanie przegryźć nawet gruby skafander neoprenowy.
[flagallery gid=8 name=Gallery]
Jeżowiec diadem posiada długie i cienkie kolce, które bardzo łatwo wbijają się w ciało. Kolce są bardzo kruche, co utrudnia ich usuwanie, a zawarty w nich jad powoduje ogromny ból. Dlatego nigdy nie należy wchodzić do wody bez ochronnego obuwia.

Jeżowiec ołówkowy zamieszkuje płytkie wody. Jego trójkątne kolce są masywne i krótkie, dzięki czemu przeciwstawia się sile fal. W przeszłości kolce te były wykorzystywane do pisania po tablicy.

Skrzydlica z rodziny skorpenowatych to piękna, ale bardzo niebezpieczna ryba. W jej płetwach grzbietowych znajdują się gruczoły z silną trucizną, wystarczy w nie wdepnąć, by poczuć przeszywający ból. Pojawia się opuchlizna, trudności w oddychaniu, a niekiedy śmierć. Sfotografowana skrzydlica przypływała na schodki hotelowego pomostu godzinę przed zachodem słońca.

Papugoryby swoją nazwę zawdzięczają specyficznemu wyglądowi. Ich aparat gębowy ze zrośniętymi zębami przednimi przypomina dziób papugi, a jaskrawe ubarwienie kojarzy się z upierzeniem tych ptaków. Papugoryby żywią się algami porastającymi koralowce madreporowe, wydając przy tym charakterystyczne odgłosy skrobania i chrobotania doskonale słyszalne pod wodą.

Ryby-motyle, chetoniki, jedne z najbardziej kolorowych i typowych ryb dla środowiska raf koralowych, potrafią tworzyć bardzo trwałe pary, które nie rozdzielają się przez wiele lat, a nawet pozostają razem na całe życie. Żerują w dzień, zaś noce spędzają przy dnie, zmieniając ubarwienie na ciemniejsze.

Żagiewkowate spędzają dużo czasu w rozgałęzieniach koralowców, często w absolutnym bezruchu, dlatego są łatwe do fotografowania. W tej rodzinie ryb zachodzi inwersja płci- samice mogą przeistoczyć się w samce. Żagiewkowate są drapieżnikami, żywią się skorupiakami i innymi drobnymi rybami.

Na koniec- kilka podwodnych krajobrazów…..
[flagallery gid=9 name=Gallery]